Σε γνωρίζω από την κόψη
του σπαθιού την τρομερή,
σε γνωρίζω από την όψη
που με βια μετράει την γη.
Απ’ τα κόκκαλα βγαλμένη
των Ελλήνων τα ιερά,
και σαν πρώτα ανδρειωμένη,
χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!
Я узнаю тебя по острому
Лезвию меча,
Я узнаю тебя по взгляду,
Который с силой охватывает Землю.
Вышедшая из священных
Греческих костей
И, как и раньше, храбрая,
Радуйся, радуйся, свобода!